Het diafragma is een ring van lamellen in je lens die meer of minder open of dicht kan. En door dit open en dicht gaan bepaalt het diafragma de hoeveelheid licht in in een bepaalde tijd door de lens op de sensor terecht kan komen. Tevens is het diafragma ook één van de factoren die de scherptediepte bepaalt.
Hoe ver het diafragma open kan verschilt per lens. Hoe verder het diafragma open kan, hoe lichtsterker de lens is. Ofwel: hoe meer licht er doorheen kan in een bepaalde tijd. Lichtsterke lenzen hebben een grotere diameter om meer licht door te kunnen laten, Daardoor zijn ze zwaarder en vooral ook duurder.
Op elke lens staat vermeld wat de maximale diafragmaopening is. Dat kan bijvoorbeeld zijn: f/4 of f/2.8. Bij zoomlenzen kan het zelfs variabel zijn: f/3.5-5.6; wat wil zeggen dat het maximale diafragma f/3.5 geldt bij volledig uitgezoomd (de groothoekkant) en het maximale diafragma f/5.6 geldt bij volledig ingezoomd (de telekant).
Meestal wordt een diafragma van f/2.8 of groter (dus alle f-getallen lager dan 2.8) gezien als lichtsterk.
Daarnaast heeft het diafragma invloed op de scherptediepte. Hoe meer open het diafragma is, hoe kleiner (dunner) de scherptediepte zal zijn. En omgekeerd natuurlijk.
Het diafragma wordt aangeduid in een f-getal, bijvoorbeeld f/1.4 – f/2.8 – f/4 – f/5.6 – f/8 – f/11 – f/16 – f/22. Dit zijn de zogenaamde ‘hele stops’. Je camera zal nog tussenliggende waarden aangeven, dat zijn 1/3 stops. Elke sprong tussen deze stops betekent een verdubbeling of halvering van de hoeveelheid licht en wordt aangeduid met stop of lichtstop. Deze stops zijn inwisselbaar met stops van de sluitertijd of de ISO.
Hieronder een duidelijke uitleg over het diafragma:
Laat het Licht voor je werken
De oogst van ons vlinderveld
5 Valkuilen voor Beginnende Fotografen
Bloemen uit een boeket fotograferen
