Macrofotografie in Oostenrijk

Oostenrijk in de zomer, dan denk je gelijk aan bergen en hun schoonheid de soms nog witte toppen met sneeuw die je na een stevige wandeling kunt bereiken. Prachtige panoramafoto’s die je er kan maken om proberen de immense hoogten van de bergen en de diepten van de dalen te laten zien.

Mijn voorkeur gaat vooral uit naar macrofotografie en in onze vakantie was ik vanaf de eerste dag al helemaal verliefd op de prachtige rups aan de kant van de weg in het speenkruid. Met zijn schitterende felle kleuren en zijn (zo leek het) donzige sokjes aan heeft ze gelijk mijn hart gestolen en heb ik bijna iedere dag foto’s van het diertje gemaakt om toch te proberen ze nog beter, nog mooier en vooral nog groter op de foto te zetten. Daarbij vergat ik mijn omgeving helemaal en heb ik dus gewoon heerlijk languit op de weg gelegen om het diertje op z’n mooist te kunnen fotograferen.

En ga je wandelen vergeet dan je camera met de macrolens niet, maar hou er ook rekening mee dat de toch 2x zo lang duurt want je blijft je verbazen wat je zoal tegenkomt op je pad zoals kevertjes en ijverige mieren die je verrassen met hun werklust, of spinnen die hun prooi in het net hebben gevangen.

En wat dacht je van de Alpenweiden? Het is gewoon heerlijk om daar middenin te gaan zitten en je krijgt het voor je lensje geserveerd je hoeft alleen maar te wachten te richten en …af te drukken en je hebt de prachtigste vlinders erop staan. En vergeet niet de verscheidenheid aan veldbloemen! Heb je minder mooi weer dan zijn natuurlijk de regendruppels ook leuke onderwerpen om mee te spelen.

Ik kon er geen genoeg van krijgen en moest soms heel bewust me op het pad zelf richten want als mijn ogen de kant afdwaalden stonden we zo weer stil was ik vergeten dat ik met Peter een route volgde die over het pad ging in plaats van door het groen. Ben ik even blij dat Peter zo ontzettend geduldig is en geregeld mijn stokken over wilde nemen omdat die me in de weg zaten als er weer een spinnetje zich koesterde in de zon.

Natuurlijk knip je altijd meer foto’s dan dat je houd want je zoekt later pas de mooiste eruit om die te houden. En bij insecten moet je vaak ook nog eens snel zijn anders is het moment voorbij. Soms fladder je net als de vlinder die je probeert te fotograferen over het veld heen op zoek naar het plaatje. Je wilt natuurlijk het onderwerp er mooi scherp op hebben staan maar daarnaast moet je ook nog denken aan een fraaie compositie. En niet te vergeten je hoeveelheid licht, er is zoveel om rekening mee te houden voordat je het perfecte plaatje hebt.

Het is een verslavend iets en ik kan je gerust vertellen: hoe meer je er mee bezig bent des te meer je ziet en je wordt vanzelf een echte speurneus. En hoe meer je het doet, des te meer ga je je verwonderen over de kleine dingetjes in de natuur die zo mooi zijn met hun eigen karakter en hun eigen schoonheid.

Hier nog een kleine selectie van mijn foto’s: